- şıltaqçı
- Iприл. капризный, прихотливыйIIсущ.1. капризник, капризница2. привередник, привередница (привередливый человек)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
şıltaqçı
Смотреть что такое "şıltaqçı" в других словарях:
şıltaqçı — sif. 1. Şıltaq, şıltaqlıq edən, heç şeydən razı qalmayan. <Əbülhəsənbəy:> Mən qarşımda . . şıltaqçı bir qız görürdüm. M. S. O.. <Bacım:> <Xədicə> xəstədir, anası yoxdur, şıltaqçıdır. S. H.. 2. Ağlağan, tərs, inadcıl. Çoxlarının… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bezmək — f. Usanmaq, bezikmək, təngə gəlmək, cana gəlmək, bezar olmaq, bıqmaq. Canı tərk eylədim, bezdim cahandan; Səni bildim ki, can ilə cahansan. Nəs.. Çoxlarının bezdiyi və uzaq qaçdığı inadlı, şıltaqçı və ağlağan uşaqları Nazimə . . ələ alır, sakit… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
inadlı — sif. 1. Tərs, höcət, kəc, inadcıl, dediyindən əl çəkməyən. Mehriban inadlı bir qız idi. S. H.. Çoxlarının bezdiyi və uzaq qaçdığı inadlı, şıltaqçı və ağlağan uşaqları Nazimə sanki əfsun ilə ələ alır(dı). M. C.. 2. Əzmli, dəyanətli, səbatlı,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şıltaq — 1. is. Mənasız tələb, iddia, arzu, istək. Vəliqulu da başlayıb şıltağı və davamərəkəni. C. M.. <Əlyarov:> Hər yoldan ötənin şıltağından ötrü biz adamlarımızı çölə tökə bilmirik ki? M. Hüs.. // sif. Daim şıltaqlıq edən, şıltaqçı. Dürdanə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
